Japanska književnost može se podeliti u 4 glavna perioda : antički, klasični, srednjevekovni i moderni period.
~Japanci pre usvajanja kanji-ja nisu imali nikakvih pisanih dela. Po usvajanju kineskog pisma prvo je samo čitanje bilo drugačije no u kineskom jeziku, a kasnije su iz kanji-ja Japanci razvili svoje pismo - prvu verziju današnje kane - Man'yōganu. Prva pisana dela datiraju iz Nara perioda - to su Kojiki (712), Nihon Shoki (720) i Man'yōshū (759).
~Doba klasične književnosti uglavnom se zasniva na Heian periodu, koje se odlikuje ženskim piscima i miru u Japanu. Najveće delo Heian perioda je Genji Monogatari spisateljice Murasaki Shikibu. Druga poznata dela ovog perioda su Kokin Wakashū, Makura no Soushi, Taketori Monogatari i Konjaku Monogatarishuu.
~Istorija srednjevekovnog Japana je puna ratnih perioda, te je to uticalo i na književnost. U delima se uglavnom pojavljuju motivi smrti, borbe, priče o normalnom životu. Najpoznatije delo ovog perioda je Heike Monogatari (1371), a takodje su poznata i Houjouki (1212) i Tsurezuregusa (1331).
~Moderna japanska književnost može se podeliti na tri manje celine - rano moderno, moderno i posleratno doba.
*Rano moderno doba japanske književnosti skoncentrisano je u Edo periodu, jednom od najmirnijih perioda japanske istorije. Edo (Tokio) tada je postao glavni grad Japana. Počela se razvijati drama koja je kasnije prerasla u kabuki. Najpoznatiji pisci ovog perioda su Matsuo Bashou, Chikamatsu Monzaemon, Ueda Akinari, Ihara Saikaku, Santou Kyouden i drugi. U ovom periodu Kina polako gubi uticaj na japanske književnike i počinju se razvijati originalna japanska dela.
*Doba prave moderne literature počinje sa Meiji periodom, kada se Japan otvara ka Zapadu i evropskom uticaju. Nastaje puno novih dela, novih književnih vrsti, i postaje poznato puno japanskih pisaca. Iz doba prosvetiteljstva Fukuzawa Yukichi, zatim realisti Futabatei Shimei i Tsubouchi Shouyou, iz doba klasicizma Ozaki Kouyou, Kouda Rohan, Ichiyou Higuchi i Kyouka Izumi, romantičari Mora Ougai i Natsume Souseki, naturalista Katai Tayama, neo-romantičari Ryuunosuke Akutagawa, Kafu Nagai, Kotarou Takamura i drugi, humanisti Naoya Shiga i Saneatsu Mushanokouji, zatim Ineko Sata, Yuriko Miyamoto, Junichirou Tanizaki, Yasunari Kawabata, Ashihei Hino, Denji Kuroshima, Hideo Oguma i mnogi, mnogi drugi - sve su to izvrsni pisci koji su obeležili modernu dob japanske literature.
*Najpoznatiji pisci posleratnog perioda su Yukio Mishima, Haruhi Murikami, Kenzaburou Oue, Koubou Abe, Banana Yoshimoto, i drugi. Posle rata razvija se sada već poznat celom svetu japanski strip - manga, a u 21om veku i mobilne novele, popularne najviše među ženskom publikom, od kojih su neke prerasle i u filmove, anime-e i drame, a među kojima je verovatno najpoznatija "Koizora".
~Japanci pre usvajanja kanji-ja nisu imali nikakvih pisanih dela. Po usvajanju kineskog pisma prvo je samo čitanje bilo drugačije no u kineskom jeziku, a kasnije su iz kanji-ja Japanci razvili svoje pismo - prvu verziju današnje kane - Man'yōganu. Prva pisana dela datiraju iz Nara perioda - to su Kojiki (712), Nihon Shoki (720) i Man'yōshū (759).
~Doba klasične književnosti uglavnom se zasniva na Heian periodu, koje se odlikuje ženskim piscima i miru u Japanu. Najveće delo Heian perioda je Genji Monogatari spisateljice Murasaki Shikibu. Druga poznata dela ovog perioda su Kokin Wakashū, Makura no Soushi, Taketori Monogatari i Konjaku Monogatarishuu.
~Istorija srednjevekovnog Japana je puna ratnih perioda, te je to uticalo i na književnost. U delima se uglavnom pojavljuju motivi smrti, borbe, priče o normalnom životu. Najpoznatije delo ovog perioda je Heike Monogatari (1371), a takodje su poznata i Houjouki (1212) i Tsurezuregusa (1331).
~Moderna japanska književnost može se podeliti na tri manje celine - rano moderno, moderno i posleratno doba.
*Rano moderno doba japanske književnosti skoncentrisano je u Edo periodu, jednom od najmirnijih perioda japanske istorije. Edo (Tokio) tada je postao glavni grad Japana. Počela se razvijati drama koja je kasnije prerasla u kabuki. Najpoznatiji pisci ovog perioda su Matsuo Bashou, Chikamatsu Monzaemon, Ueda Akinari, Ihara Saikaku, Santou Kyouden i drugi. U ovom periodu Kina polako gubi uticaj na japanske književnike i počinju se razvijati originalna japanska dela.
*Doba prave moderne literature počinje sa Meiji periodom, kada se Japan otvara ka Zapadu i evropskom uticaju. Nastaje puno novih dela, novih književnih vrsti, i postaje poznato puno japanskih pisaca. Iz doba prosvetiteljstva Fukuzawa Yukichi, zatim realisti Futabatei Shimei i Tsubouchi Shouyou, iz doba klasicizma Ozaki Kouyou, Kouda Rohan, Ichiyou Higuchi i Kyouka Izumi, romantičari Mora Ougai i Natsume Souseki, naturalista Katai Tayama, neo-romantičari Ryuunosuke Akutagawa, Kafu Nagai, Kotarou Takamura i drugi, humanisti Naoya Shiga i Saneatsu Mushanokouji, zatim Ineko Sata, Yuriko Miyamoto, Junichirou Tanizaki, Yasunari Kawabata, Ashihei Hino, Denji Kuroshima, Hideo Oguma i mnogi, mnogi drugi - sve su to izvrsni pisci koji su obeležili modernu dob japanske literature.
*Najpoznatiji pisci posleratnog perioda su Yukio Mishima, Haruhi Murikami, Kenzaburou Oue, Koubou Abe, Banana Yoshimoto, i drugi. Posle rata razvija se sada već poznat celom svetu japanski strip - manga, a u 21om veku i mobilne novele, popularne najviše među ženskom publikom, od kojih su neke prerasle i u filmove, anime-e i drame, a među kojima je verovatno najpoznatija "Koizora".